Ślepota barw jest powszechnym schorzeniem, dotykającym 10% mężczyzn i 1% kobiet w Stanach Zjednoczonych. Możesz jednak nie zdawać sobie sprawy, że osoby niewidome na kolory mogą również służyć w wojsku. W rzeczywistości wiele osób z daltonizmem służyło z wyróżnieniem jako piloci, lekarze i oficerowie.
Zrozumienie ślepoty barw
Istnieje kilka rodzajów ślepoty barw i mogą one być dziedziczone genetycznie od każdego z rodziców. Czerwono-zielona ślepota barw jest najpopularniejszą formą, a następnie niebiesko-żółty. Całkowita ślepota barw występuje rzadko, ale może wpływać na każdy rodzaj widzenia kolorów.
Ślepota barw rozwija się podczas ciąży, gdy siatkówka nie posiada komórek, które wyczuwają światło czerwone (lub zielone), niebieskie (lub żółte) lub oba zestawy kolorów razem. Osoby z prawidłowym wzrokiem mogą również stracić widzenie kolorów po urazie głowy lub udarze, który wpływa na nerw wzrokowy lub obszary kory wzrokowej w mózgu odpowiedzialne za przetwarzanie tego, co widzą na znaczące informacje, takie jak kształty i wzory na otaczających ich obiektach.
Około 8 procent mężczyzn w Ameryce doświadcza jakiejś formy trudności z rozróżnianiem odcieni, takich jak czerwony i zielony; jednak kobiety mają tylko około 3 procent szans na dotknięcie tym stanem.
Ślepota barw w wojsku
Ślepota barw jest czynnikiem dyskwalifikującym dla wojska. Choć nie jest ona uznawana za niepełnosprawność, może być podstawą do odmowy przyjęcia do wojska, a nawet zwolnienia ze służby. Wynika to z faktu, że ślepota barw może utrudniać szybką identyfikację kolorów i odróżnianie ich od siebie na odległość lub w warunkach słabego oświetlenia. Zwiększa również ryzyko odniesienia obrażeń podczas pracy przy maszynach, jeśli nie można odróżnić kolorów bezpiecznych od niebezpiecznych - na przykład czerwonych przewodów od czarnych (lub żółto-zielonych).
Oprócz tego, że ślepota barw jest wykorzystywana jako uzasadnienie odmowy przyjęcia do sił zbrojnych, mogą również wystąpić sytuacje, w których jest to konieczne dla kogoś, kto już dołączył do nas, ale później rozwinął ten stan na ścieżce kariery z powodu urazów lub chorób; czasami osoby te będą potrzebować dodatkowego szkolenia, zanim zostaną ponownie dopuszczone do czynnej służby!
Istnieje kilka sposobów na wykonanie testu na ślepotę barw.
Jednym z nich jest użycie Test kolorów Ishiharyktóry zawiera serię obrazów zawierających liczby i symbole w różnych kolorach. Użytkownik patrzy na te obrazy i próbuje je zidentyfikować na podstawie zawartej w nich liczby/symbolu; jeśli ma z tym trudności, prawdopodobnie cierpi na jakąś formę czerwono-zielonej ślepoty barw. Istnieje również inny test o nazwieTest dychotomiczny Farnswortha w którym trzeba wybierać między dwoma różnymi kolorami świateł zamiast przedmiotów, jak w teście Ishihary - ten test jest trudniejszy, ale także dokładniejszy, jeśli chodzi o pomiar poziomu ślepoty barw.
Role i wyzwania wojskowe
Ślepota barw stanowi wyzwanie dla personelu na wielu stanowiskach wojskowych. Na przykład, jeśli jesteś żołnierzem i Twoim zadaniem jest strzelanie z broni, ważne jest, abyś mógł wyraźnie i dokładnie widzieć cele. Ślepota barw może to utrudniać, ponieważ niektóre kolory, takie jak czerwony i żółty, wyglądają podobnie, gdy patrzy się na nie ślepymi oczami. Podobnie, jeśli pilot musi nawigować podczas lotu lub pracować z mapami nieznanych obszarów, może to być trudne, jeśli nie jest w stanie rozróżnić różnych rodzajów terenu lub obiektów geograficznych, takich jak góry lub rzeki - a to może doprowadzić ich do niezamierzonego zboczenia z kursu!
Ponadto, lekarze stają przed wyzwaniami podczas leczenia pacjentów cierpiących na różne zaburzenia widzenia, takie jak ślepota barw, ponieważ mogą nie zdawać sobie sprawy, że istnieją objawy związane z innymi schorzeniami niż tylko zmęczenie (osoby starsze często skarżą się na uczucie zmęczenia, ale niekoniecznie cierpią z powodu zmęczenia). Oznacza to, że lekarze potrzebują dodatkowego szkolenia, aby mogli zidentyfikować objawy takie jak podwójne widzenie spowodowane retinopatią cukrzycową, która dotyka około 10% - 20% dorosłych w wieku powyżej 65 lat na całym świecie.
Innym przykładem jest ktoś, kto ma ślepotę barw, może mieć trudności z rozróżnieniem niektórych kolorów, takich jak czerwony i zielony. Jeśli jest pilotem lub pracownikiem medycznym, może to spowodować, że popełni błąd lub nie zobaczy rzeczy wyraźnie. Na przykład, jeśli ktoś ze ślepotą barw leci samolotem i musi nawigować podczas lotu lub pracować z mapami nieznanych obszarów; może to być trudne, jeśli nie jest w stanie rozróżnić różnych rodzajów terenu lub cech geograficznych, takich jak góry lub rzeki - a to może doprowadzić ich do niezamierzonego zboczenia z kursu!
Jeśli chodzi o ślepotę barw, istnieją różne rodzaje tego schorzenia, które mogą powodować, że ktoś nie jest w stanie rozróżnić niektórych kolorów. Dzieje się tak, ponieważ czopki w oku, które pozwalają nam widzieć kolory, są albo brakujące, albo zdeformowane; a to powoduje, że nie są w stanie rozróżnić pewnych odcieni.
Udogodnienia i technologie
Jednym z najczęstszych udogodnień dla personelu wojskowego z daltonizmem jest oprogramowanie, które pozwala im dostrzec różnice w kolorach. Ten rodzaj oprogramowania działa poprzez rozbicie spektrum na różne odcienie, umożliwiając osobom z CVD rozróżnienie ich.
Istnieją również specjalistyczne elementy wyposażenia, które mogą pomóc osobom z CVD w skutecznym wykonywaniu ich pracy. Na przykład, niektóre pojazdy i samoloty zostały wyposażone w gogle noktowizyjne zaprojektowane specjalnie dla osób z CVD, dzięki czemu mogą one lepiej widzieć w warunkach słabego oświetlenia bez wpływu na innych członków ich jednostki lub zespołu, którzy sami nie mają CVD (i dlatego nie mogą korzystać z tych urządzeń).
Istnieją również zawody, które nie mogą być wykonywane przez osoby z CVD. Należą do nich zawody wymagające zdolności rozróżniania kolorów, takie jak te w branży modowej lub projektowaniu graficznym. Istnieją również pewne stanowiska wojskowe, na których ślepota barw może być przeszkodą, takie jak piloci i inni operatorzy samolotów, którzy muszą widzieć różnicę między kolorami, aby mogli skutecznie wykonywać swoje misje.
Historie sukcesu
Ważne jest, aby pamiętać, że ślepota barw jest stanem, który można przezwyciężyć. Jest wiele osób z daltonizmem, które służyły w wojsku i miały udane kariery, nawet jako oficerowie.
Na przykład:
- Podpułkownik Dave Silverstein jest pilotem Sił Powietrznych od ponad 30 lat, latając na samolotach F-15 i F-16, a także służąc jako dowódca lotu w bazie lotniczej Kadena w Japonii. Zdiagnozowano u niego czerwono-zieloną ślepotę barw podczas szkolenia pilotów w Vance Air Force Base w Oklahoma City, ale stał się jednym z zaledwie dwóch pilotów kiedykolwiek wybranych przez dowódcę eskadry do służby specjalnej, ponieważ byli tak dobrzy w lataniu samolotami!
- Generał dywizji Darryl Roberson jest emerytowanym oficerem armii amerykańskiej, który służył w wojnie w Zatoce Perskiej i operacji Iraqi Freedom, gdzie dowodził brygadą 3000 żołnierzy podczas bitwy o Najaf w 2004 roku. Zdiagnozowano u niego czerwono-zieloną ślepotę barw podczas podstawowego szkolenia w Fort Benning w stanie Georgia, ale stał się jednym z zaledwie dwóch pilotów kiedykolwiek wybranych przez dowódcę eskadry do służby specjalnej, ponieważ byli tak dobrzy w lataniu samolotami!
- Pułkownik Martin Lindstrom jest emerytowanym oficerem Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, który podczas swojej 20-letniej służby latał na samolotach F-15 i F-16, spędzając w powietrzu ponad 2000 godzin. Zdiagnozowano u niego czerwono-zieloną ślepotę barw podczas szkolenia pilotów w Vance Air Force Base w Oklahoma City, ale został jednym z zaledwie dwóch pilotów wybranych przez dowódcę eskadry do służby specjalnej, ponieważ byli tak dobrzy w lataniu samolotami!
- Generał dywizji Darryl Roberson jest emerytowanym oficerem armii amerykańskiej, który służył w wojnie w Zatoce Perskiej i operacji Iraqi Freedom, gdzie dowodził brygadą 3000 żołnierzy podczas bitwy o Najaf w 2004 roku. Zdiagnozowano u niego czerwono-zieloną ślepotę barw podczas szkolenia pilotów w Vance Air Force Base w Oklahoma City, ale został jednym z zaledwie dwóch pilotów wybranych przez dowódcę eskadry do służby specjalnej, ponieważ byli tak dobrzy w lataniu samolotami!
Ślepota barw jest powszechnym schorzeniem, ale nadal można służyć w wojsku.
Ślepota barw jest powszechnym schorzeniem, ale nadal można służyć w wojsku.
Ważne jest, aby wiedzieć, że ślepoty barw nie można wyleczyć, ale można nią zarządzać za pomocą udogodnień i technologii. Osoby z zaburzeniami widzenia barw mają problemy z widzeniem kolorów, ale nie wszystkie osoby z daltonizmem mają takie same objawy. Niektórzy ludzie mogą widzieć tylko odcienie szarości; inni mogą nie widzieć żadnej różnicy między czerwienią a zielenią; jeszcze inni mogą doświadczać obu stanów w różnym czasie lub na różnych poziomach nasilenia, w zależności od przyczyny ich stanu (genetycznej, środowiskowej).
Wnioski
Ślepota barw to problem, który dotyka wiele osób w wojsku, ale istnieją sposoby na pokonanie tego wyzwania. Rozumiejąc, co powoduje ślepotę barw i jak wpływa ona na tych, którzy ją mają, możesz podjąć kroki w celu zapewnienia sobie bezpieczeństwa podczas służby w naszym kraju.
