Kleurwaarneming is even subjectief als fascinerend. Toch kunnen kleuren voor een klein percentage mensen een raadsel worden. Deze vervorming van de kleurwaarneming, in het algemeen kleurenblindheid genoemd, kan een grote invloed hebben op routinetaken. Een geavanceerd hulpmiddel om dit fenomeen te begrijpen is de Ishihara Test.
De Ishihara kleurentest is een diagnostisch hulpmiddel dat wordt gebruikt om kleurvisusgebreken vast te stellen, vooral rood-groen kleurenblindheid.
Het ontstaan van de Ishihara-test
Shinobu Ishihara werd geboren op 26 januari 1879 in de stad Aomori in Japan. Hij was de oudste zoon van een boer, die hem aanmoedigde om zoveel mogelijk te studeren vanwege zijn slechte gezondheid.
Ishihara studeerde in 1903 af aan de Keio University Medical School (Keio Tandheelkunde School) en werd assistent-professor aan de Keio University School of Medicine and Dentistry. In 1916 werd hij professor aan het Keio University Dental College (nu Faculty of Dentistry, Tokyo Medical and Dental University).
In 1917 publiceerde Ishihara op 38-jarige leeftijd zijn eerste boek getiteld "On color vision". Dit boek bevatte een test voor kleurenblindheid die later bekend werd als de "Ishihara Test". Deze test was gebaseerd op zijn eigen onderzoek naar kleurenblindheid. Later bleek dat Ishihara zelf protanopie (roodblindheid) had.
In 1920 publiceerde hij zijn tweede boek getiteld "Color Vision Deficiency Diagnosis". Dit boek was gebaseerd op zijn klinische ervaring met meer dan 10.000 patiënten die leden aan rood-groen kleurenzien (kleurenblindheid). Het boek bevatte ook verschillende andere tests voor het diagnosticeren van kleurenblindheid.
De term "Ishihara Test" werd populair in Japan als gevolg van dit boek. In 1922 publiceerde Ishihara zijn derde boek, getiteld "Color Vision Deficiency". Dit was de eerste keer dat Ishihara in het Engels schreef over kleurenvisie (kleurenblindheid). Het was ook de eerste keer dat hij onderzoek naar kleurenblindheid buiten Japan publiceerde.
Hoe werkt de Ishihara kleurentest?
Kleurwaarneming
Onze waarneming van kleur is in wezen een kakofonie van lichtgolven die door onze hersenen worden geïnterpreteerd. Maar wat gebeurt er als dit proces wordt verstoord? Dit is waar de Ishihara kleurentest om de hoek komt kijken.
De testprocedure
De test bestaat uit een serie borden met stippen erop. De borden bevatten nummers die zijn opgebouwd uit stippen in verschillende combinaties. De persoon die getest wordt ziet het nummer zoals het op het bord staat, maar mensen die kleurenblind zijn kunnen bepaalde combinaties van stippen niet zien.
Stap 1: Bekijk elke plaat of kaart en kijk of je de getallen kunt identificeren die erin verborgen zitten. Er kunnen één, twee of drie getallen op elke kaart staan. Gebruik geen vergrootglas of andere hulpmiddelen om de platen of kaarten beter te kunnen lezen.
Stap 2: Als je op geen van de platen of kaarten een getal ziet, heb je waarschijnlijk een normaal kleurenzicht en hoeven er geen verdere diagnostische tests op je te worden uitgevoerd. Als je echter wel een getal ziet op sommige kaarten, lees dan verder omdat dit kan wijzen op een onderliggend probleem met je vermogen om bepaalde kleuren duidelijk te zien.
Voorbeeld van Ishihara kleurenblindheidstest
Waar moet ik de test doen?
Optometrist of oogarts
De meest gebruikelijke plaats om de test te doen is bij een optometrist of oogarts. Professionals in de oogzorg hebben de nodige training en expertise om de Test goed uit te voeren en de resultaten nauwkeurig te interpreteren. Regelmatige oogcontroles omvatten vaak de Test, vooral als je je zorgen hebt gemaakt over je kleurenvisie.
Online testen
In het digitale tijdperk kun je ook de Ishihara-test online. Verschillende websites en mobiele apps bieden virtuele versies van de test aan. Houd er echter rekening mee dat een online test alleen moet worden gebruikt voor een eerste beoordeling. Als de online test suggereert dat er sprake is van een tekort aan kleurwaarneming, moet dit worden bevestigd door een test die door een oogspecialist wordt uitgevoerd. Monitorinstellingen en omgevingslicht kunnen de resultaten van een online test beïnvloeden.
Scholen en centra voor arbeidsgeneeskunde
Op scholen kan de Ishihara Kleurenblindheidstest worden afgenomen tijdens routine-gezondheidscontroles door schoolverpleegkundigen of andere professionals in de gezondheidszorg. Voor bepaalde beroepen, met name beroepen waarbij kleurdiscriminatie cruciaal is, zoals piloten, elektriciens of grafisch ontwerpers, kan een kleurenblindheidstest zoals de Ishihara Kleurenblindheidstest nodig zijn. Bedrijfsgezondheidscentra nemen de test vaak op in hun gezondheidstests.
Deuteranopie en protanopie
Rood-groen kleurenblindheid begrijpen
Rood-groene kleurenblindheid is een veel voorkomende vorm van kleurenblindheid. Het is de meest voorkomende vorm van kleurenzien en treft ongeveer 1 op de 12, ongeveer 8% van de mannen en 0,5% van de vrouwen, wat betekent dat er naar schatting 28 miljoen mensen in de VS met een vorm van rood-groen kleurenblindheid.
Bij rood-groen kleurenblindheid zijn er twee soorten: deutan (groen zwak) en protan (rood zwak). Elk type wordt gekenmerkt door zijn eigen unieke patroon van tekortschietend kleurenzicht.
Het verschil tussen deutan en protan
Deutanopia: Rode Zwakte
Deuteranomalie is de meest voorkomende vorm van rood-groene kleurenblindheid. Het treft wereldwijd 5% van de mannen en 1% van de vrouwen.
Iemand met deutanopia (deutans of roodzwak) heeft moeite met het onderscheiden van rode en groene kleuren. Ze kunnen een mengsel van geel en blauw zien als ze naar groene objecten kijken of een mengsel van oranje en violet als ze naar rode objecten kijken. Dit komt omdat dit type kleurenblindheid geen invloed heeft op het vermogen om blauw van geel of oranje van violet te onderscheiden, maar alleen op het vermogen om rood en groen van elkaar te onderscheiden.
Protanopie: Groene zwakte
Protanomalie komt veel minder vaak voor dan deutarnomalie, maar treft nog steeds ongeveer 2% van de mannen wereldwijd.
Iemand met protanopie (protans of groenzwak) heeft moeite om blauw van geel te onderscheiden, maar kan rood en groen gemakkelijk onderscheiden. Protanopen verwarren grijs vaak met wit, zodat gedrukt materiaal eruit kan zien alsof het op een grijze achtergrond is gedrukt in plaats van op wit papier.
Hoe test detecteert dit soort kleurwaarnemingstekorten
De test bestaat uit een serie platen met verschillende aantallen en rangschikkingen van gekleurde stippen of symbolen die alleen gezien kunnen worden door mensen met een normaal kleurenzicht.
Elk plaatje bevat een nummer of symbool dat als een bepaald patroon verschijnt wanneer het bekeken wordt door iemand met een normale rood-groen waarneming; ditzelfde patroon zal echter willekeurig lijken voor iemand met rood-groen kleurenblindheid omdat zij bepaalde kleuren niet zo goed kunnen zien als mensen met een normaal gezichtsvermogen.
De platen zijn gerangschikt in volgorde van moeilijkheid (gemakkelijk tot moeilijk), zodat iemand die volledig kleurenblind is alleen de meest elementaire patronen op de platen zal zien, terwijl iemand met normaal kleurenzicht in staat zou moeten zijn om complexere patronen te zien.
Testresultaten en volgende stappen
De testresultaten analyseren
1.Als je na het doen van de test moeite hebt om getallen of paden te onderscheiden op de meeste borden, kan dit erop wijzen dat je kleurenblindheid hebt.
2. Je onvermogen om specifieke kleurpatronen of cijfers te herkennen op platen met rode of groene tinten kan wijzen op kleurenblindheid van het Protan- of Deutan-type.
3. De mate waarin je nummers of paden mist tijdens de test kan een indicatie zijn voor de ernst van je kleurenblindheid.
Overleg met een professional
Als de Ishihara-platen test wijst op rood-groen kleurenblindheid, is het belangrijk om professioneel advies in te winnen. Volg deze stappen:
Een specialist identificeren: Zoek een oogarts of optometrist met ervaring in kleurenvisie. Je kunt er online een vinden of om aanbevelingen vragen.
Plan een afspraak: Nadat je een specialist hebt gekozen, boek je een afspraak. Wees bereid om tijdens dit proces de aard van de test die je hebt gedaan en de resultaten ervan te beschrijven.
Organiseer je testresultaten voor het bezoek: Neem de resultaten van je Ishihara kleurentest mee tijdens je afspraak voor referentie.
Maak kennis met de specialist: De specialist zal waarschijnlijk een gedetailleerd oogonderzoek en een kleurwaarnemingstest uitvoeren tijdens uw bezoek om uw eerdere diagnose te bevestigen.
Bespreek de bevindingen: Na het onderzoek zal de specialist de resultaten met je doornemen en de aard en mate van je kleurenzien deficiëntie illustreren. Hij of zij zal ook suggesties geven om met deze aandoening om te gaan.
Hoe slagen voor Ishihara kleurentest
Als je kleurenblind bent, kan de Ishihara kleurenblindheidstest een uitdaging zijn. Hier zijn enkele strategieën die kunnen helpen:
Denk aan de borden: Een suggestie van een Reddit-gebruiker is om vertrouwd te raken met de patronen in de Ishihara-platen. Door te herkennen hoe de stippen zijn gerangschikt in specifieke delen van elke plaat, ben je misschien beter in staat om de verborgen nummers af te leiden.
Optimale testomstandigheden creëren: Zorg ervoor dat uw testomgeving een milde, natuurlijke verlichting heeft en niet verblind wordt, want verlichting kan van grote invloed zijn op hoe u de kleuren op de platen waarneemt.
Visuele hulp gebruiken:Kleurblinde contactlenzendie gespecialiseerde filters gebruiken, kunnen de kleurwaarneming verbeteren en mogelijk helpen bij het onderscheiden van kleuren tijdens de Ishihara kleurentest. Deze contactlenzen kunnen vooral nuttig zijn voor mensen die om professionele redenen moeten slagen voor kleurentests.
Conclusie
Ishihara kleurenblindheidstest is een populaire manier om kleurenblindheid te testen. Het geeft ons inzicht in hoe mensen met rood-groen kleurenblindheid overeenkomstige kleuren moeilijk kunnen onderscheiden. Het maakt ons begrip van kleurwaarneming een beetje minder grijs.
Ik hoop dat dit artikel zowel diegenen zal helpen die echt van plan zijn om te slagen voor de Ishihara kleurentest als diegenen die er alleen maar voor willen zorgen dat de juiste diagnose wordt gesteld. Hopelijk zijn degenen die van deze gids leren beter voorbereid op de test dan velen die hem in het verleden hebben gedaan.
