Wist je dat sommige onderzoeken hebben aangetoond dat mensen met kleurenblindheid een grotere kans hebben om in het leger te gaan? Het is echt waar! Kleurenblindheid is een veel voorkomende aandoening die iedereen op deze planeet kan treffen - zelfs mensen die niet van plan zijn om de strijd in te gaan.
Dit artikel gaat specifiek in op het militaire perspectief van het aanpassen van een kleurenblinde strijder in een effectieve en dodelijke operator, met tactische strategieën om tegemoet te komen aan de rood-groene kleurwaarnemingstekorten. Het uiteindelijke doel is dat individuen met rood-groen kleurenzien deficiënties gecamoufleerde doelen sneller en nauwkeuriger kunnen detecteren dan hun collega's.
Historische rollen van kleurenblinden in de strijd
In 1775, tijdens de Amerikaanse Revolutie, sloot een man genaamd William Sayre zich aan bij het Continental Leger als drummer. Hij werd later gepromoveerd tot luitenant, maar zijn promotie werd geweigerd omdat hij kleurenblind was. Sayre werd toen de eerste bekende persoon die werd afgewezen voor militaire dienst vanwege kleurenblindheid.
In 1812 schreef Francis Scott Key "The Star Spangled Banner" terwijl hij naar de Slag om Fort McHenry keek. Door zijn slechte gezichtsvermogen kon Key geen onderscheid maken tussen rode en witte raketten die 's nachts door Britse schepen werden afgevuurd. Hij kon echter wel zien dat ze op Amerikaanse troepen vuurden en ging verder met het schrijven van wat een van de beroemdste liederen van onze natie zou worden.
In 1848 verbood president Zachary Taylor mensen met gezichtsproblemen om in het leger te dienen omdat hij zich zorgen maakte over hun vermogen om kleuren te zien en onderscheid te maken tussen vijandelijke soldaten en bondgenoten op het slagveld. Dit verbod bleef van kracht tot 1976 toen president Gerald Ford het ophief voor mensen met gecorrigeerde gezichtsproblemen of bij wie kleurenblindheid niet ernstig genoeg was om hun vermogen om hun taken effectief uit te voeren in gevechtssituaties te beïnvloeden.
Implicaties en regelgeving van kleurenblindheid in het leger
In de Verenigde Staten zijn er geen regels die vereisen dat het leger kleurenblind is. Er zijn echter wel wetten die discriminatie van mensen op basis van ras en etniciteit verbieden. Het leger werkt er hard aan om ervoor te zorgen dat alle leden gelijk en eerlijk worden behandeld.
Een voorbeeld hiervan is de Diversiteits- en inclusiestrategie van het Ministerie van Defensiedie in 2016 werd gepubliceerd. Deze strategie bevordert diversiteit en inclusie als een manier om de effectiviteit van missies te verbeteren, onze strijdkrachten te versterken en ons vermogen om aan de nationale defensiedoelstellingen te voldoen te vergroten.
Een ander voorbeeld is de Equal Opportunity Program (EOP) van het DoD, die gelijke kansen biedt aan alle dienstleden zonder aanzien van ras, huidskleur, godsdienst of nationale afkomst in alle aspecten van het personeelsbeleid.
Het EOP zorgt ervoor dat alle dienstleden gelijke kansen hebben op promotie, ongeacht ras of etniciteit, door ervoor te zorgen dat bevorderingscommissies rekening houden met de behoeften van minderheidsgroepen bij het nemen van promotiebeslissingen.
Kleurenblindheid: Een waardevol gevechtsvoordeel
Gevechtsscenario's zijn een uitstekend voorbeeld van hoe kleurenblindheid een voordeel kan zijn. In het leger krijgen kleurenblinden vaak de taak om doelen en objecten op het slagveld te herkennen. Dit komt omdat ze grijstinten beter kunnen zien dan mensen met een normaal kleurenzicht.
Kleurenblinde soldaten zullen een voordeel hebben in gevechtssituaties waar ze gecamoufleerde doelen moeten zien en obstakels op de grond die voor iemand met normaal kleurenzicht moeilijk te herkennen zijn.
Een ander uniek voordeel dat kleurenblinde mensen hebben, is hun vermogen om contrasten in kleuren te detecteren als het gaat om camouflagepatronen. Iemand die bijvoorbeeld rood-groen kleurenblind is, kan groene camouflagepatronen gemakkelijk doorzien omdat hij geen onderscheid kan maken tussen groene en bruine kleuren.Voordelen van kleurenblindheid in gevechten.
In 2012 werd een onderzoek gepubliceerd in het Journal of Vision waarin de visuele vaardigheden van kleurenblinde piloten werden onderzocht. De onderzoekers ontdekten dat terwijl de meeste piloten in staat zijn om vliegtuigen nauwkeurig te identificeren met behulp van visuele aanwijzingen zoals vorm, grootte en snelheid, ze moeite hebben met het identificeren van vliegtuigen alleen op basis van hun kleur. Kleurblinde piloten bleken nauwkeuriger te zijn in het correct identificeren van vriendelijke vliegtuigen dan niet-kleurblinde piloten.
Strategieën voor kleurenblinden in de strijd
Er zijn een aantal strategieën die gebruikt kunnen worden om kleurenblinden te helpen presteren in een gevecht. Deze omvatten:
Dragen van kleurenblinde contactlenzen. In een studie gepubliceerd in Optometry and Vision Science onderzochten onderzoekers de effecten van het dragen van kleurenblinde contactlenzen op de prestaties bij een visuele doeldetectietaak. Ze ontdekten dat het gebruik van contactlenzen de prestaties verbeterde in mensen met rood-groen kleurenblindheids vergeleken met een bril. De contactlenzen hielpen ook fouten te voorkomen bij het herkennen van gekleurde stippen op een scherm (bijvoorbeeld wanneer twee naast elkaar liggende stippen verschillende kleuren hadden).
Dit suggereert dat het dragen van de contactlenzen kan helpen bij het verminderen van verwarring over het identificeren van objecten in camouflagekleding of andere situaties waarin camouflagekleuren belangrijk zijn.
Gebruik van doelen met hoog contrast. Dit is vooral belangrijk als je 's nachts schiet, omdat de vijand en de bevriende troepen vaak dezelfde kleuren dragen.
Gebruik van tracers of andere zichtbare projectielen. Hierdoor kan de gebruiker zien waar zijn schoten naartoe gaan, zelfs als hij de inslagpulsen of inslagen op het doelwit niet ziet.
Het gebruik van verlichtingsapparaten verhogen zoals zaklampen en lasers om 's nachts of bij weinig licht, zoals binnenshuis, te helpen richten.
Gebruik van nachtzichtapparatuur wanneer beschikbaar; vergeet echter niet dat deze uitrusting extreem duur is en mogelijk niet voor iedereen in het team beschikbaar is.
Gebruik camouflage verstandig. Camouflage is meer dan alleen een patroon op je kleding en uitrusting. Het gaat er ook om dat je opgaat in de omgeving om je heen. Als je bijvoorbeeld op een groen veld bent en je wilt je verbergen voor een vijand die op zoek is naar een doelwit in uniform, probeer dan te hurken en plat op je buik te gaan liggen zodat je opgaat in het gras. Als je in een bos bent en je wilt je verbergen voor een vijandelijk vliegtuig of drone, ga dan rechtop tegen de bomen staan zodat je silhouet er niet tegen afsteekt.
Gebruik dekking verstandig. Dekking kan van alles zijn, van grote stenen tot een zandheuvel of zelfs een voertuig of gebouw als het voldoende bescherming biedt tegen vijandelijk vuur. Gebruik indien mogelijk dekking die hoog genoeg boven de grond ligt zodat het een barrière vormt tussen jezelf en inkomende kogels of granaatscherven van explosies (of zelfs artilleriegranaten). Onthoud echter dat sommige soorten dekking beter zijn dan andere en mogelijk geen bescherming bieden tegen alle soorten wapenvuur of explosieven.
gebruik geluid als leidraad. Dit is vooral waar bij het afvuren van wapens zoals geweren en machinegeweren omdat deze een apart geluid hebben waardoor ze gemakkelijk te herkennen zijn door beide partijen. Als je bijvoorbeeld een AK47 hoort vuren vanaf een vijandelijke positie, dan weet je dat er iemand anders is, dus je moet vermijden in de buurt te komen tot er versterking komt of tot het vuren stopt (wat het eerst komt).
Vergeet tot slot niet dat kleurenblindheid geen invloed heeft op horen of ruiken, dus die zintuigen kunnen nog steeds worden gebruikt.
Conclusie
Of een militair nu kleurenblindheid heeft of niet, dit verhaal is een voorbeeld van het benutten van de sterke kanten van een aandoening om succesvol te zijn. Het doel hier is niet om mensen die al kleurenblind zijn te overtuigen dat hun aandoening een geschenk kan zijn in plaats van een vloek. Dit is voor mensen die geen kleurenblindheid hebben en willen leren hoe ze hun zicht in hun voordeel kunnen gebruiken, zowel op als buiten het slagveld.
