Kleurenblindheid is een genetische eigenschap die niet mensen van alle leeftijden treft. Het beïnvloedt de waarneming van kleuren in iemands ogen, waardoor ze moeite hebben met het onderscheiden van verschillende kleuren. Kleurenblinde vrouwen hebben minder kans om gediagnosticeerd te worden met kleurenblindheid in vergelijking met mannen omdat de meeste vrouwen hun kinderjaren niet doorbrengen met het spelen met gekleurd speelgoed of spelletjes zoals jongens doen.
Strijd met kleuren
Kleurenblinde vrouwen hebben vaak moeite met kleuren. Je kunt aan een vriend of collega vragen welke kleur iets heeft en die zal antwoorden met: "Dat is dezelfde kleur als je jurk." Of je bent in de supermarkt en moet iemand om hulp vragen bij het uitzoeken van verse producten omdat je niet kunt zien welke appels groen en welke rood zijn.
Dit kan frustrerend zijn als je kleding probeert te kopen omdat de kleuren van shirts, broeken, jurken, enz. in je ogen allemaal in elkaar overlopen.
Niet alleen de kleuren kunnen verwarrend zijn voor een kleurenblinde vrouw; het is ook moeilijk om te zien wanneer voedsel bedorven is, omdat we dingen in grijstinten niet zo goed zien.
Niet in staat om te genieten van de schoonheid van regenbogen
Kleurenblinde vrouwen kunnen niet genieten van de schoonheid van regenbogen. Regenbogen zijn prachtig, maar ze zijn ook volledig onzichtbaar voor kleurenblinde mensen. Als je aan deze aandoening lijdt, zul je een regenboog alleen zien als er een voorwerp oplicht dat licht in je ogen weerkaatst en onder de juiste hoek op je huid schijnt.
Kleurenblindheid is een aandoening die het voor mensen moeilijker maakt om bepaalde kleuren van elkaar te onderscheiden. Met deze extra uitdaging komt een extra niveau van frustratie wanneer je probeert te genieten van de natuur, en vrouwen met kleurenblindheid kunnen moeite hebben met het zien van de schoonheid van regenbogen. Regenbogen zijn prachtig, maar ze zijn ook volledig onzichtbaar voor kleurenblinden als ze niet oplichten op een object dat licht reflecteert in je ogen en op je huid schijnt onder precies de juiste hoek.
Moeite met communiceren
Het onvermogen om kleur te zien is een belangrijke barrière voor vrouwen met kleurenblindheid. Vaak betekent dit dat ze moeite hebben om met anderen te communiceren. Soms heeft het probleem te maken met het vermogen om zichzelf uit te drukken, zoals wanneer ze hun emoties proberen over te brengen door middel van kleur of niet kunnen genieten van de schoonheid van regenbogen.
"Ik ben kleurenblind en dat maakt het vinden van kleding erg moeilijk," zegt een vrouw. "Ik heb moeite met het uitzoeken van een bepaald paar schoenen omdat ze er voor mij allemaal hetzelfde uitzien." Andere vrouwen wijzen erop hoe het hun vermogen om de wereld om hen heen te begrijpen beïnvloedt. "Ik kan niet zien of iemand donkerblauw of zwart draagt," legt een vrouw uit.
Het onvermogen om kleur te zien kan ingrijpende gevolgen hebben voor het gevoel van eigenwaarde van een vrouw. "Het geeft me het gevoel dat ik de wereld mis omdat alles saai voor me is," zegt een vrouw. Anderen wijzen erop dat dit invloed heeft op hun vermogen om van het leven in het algemeen te genieten, zoals het niet kunnen genieten van de natuur of het niet kunnen begrijpen van emoties die andere mensen voelen.
Zelfvertrouwen verliezen
Gebrek aan zelfvertrouwen is een veelvoorkomend probleem bij kleurenblinde vrouwen. Dit komt omdat wanneer je de kleuren die je emoties vertegenwoordigen niet kunt zien, het moeilijk wordt om te weten hoe je je voelt. Als je bijvoorbeeld iemand wilt laten zien dat je boos bent, maar dit niet goed kunt uitdrukken met je gezichtsuitdrukking of lichaamstaal vanwege je kleurenblindheid, kan dit problemen veroorzaken in interpersoonlijke relaties.
Een andere reden waarom vrouwen met kleurenblindheid hun zelfvertrouwen verliezen, is dat ze de neiging hebben om verkeerde keuzes te maken omdat ze gevaarlijke situaties niet kunnen waarnemen en gevaren in hun omgeving (zoals verkeerslichten) niet kunnen herkennen.
Uitdagingen in het dagelijks leven
Je denkt misschien: "Ik ben niet kleurenblind! Ik kan prima kleuren zien!" Maar het is belangrijk om te weten dat kleurenblindheid niet iets is waarmee je geboren wordt; het is een aandoening die na verloop van tijd ontstaat door veroudering of ziekte. Iemand met normaal zicht kan onderscheid maken tussen rood en groen. Mensen die kleurenblind zijn, kunnen het verschil tussen deze twee kleuren echter niet zien, wat betekent dat ze moeite hebben met het onderscheiden van rood- en groentinten. Hierdoor worden veel taken in het leven moeilijker voor mensen met deze aandoening.
Een veel voorkomend probleem voor vrouwen die kleurenblind zijn, is rijden in slechte weersomstandigheden zoals regen of mist, omdat regendruppels er voor hen vaak uitzien als sneeuwvlokken en mistige gebieden wit lijken in plaats van grijs of geelwit zoals voor anderen die niet kleurenblind zijn (bron). Dit vormt een reëel gevaar omdat het een ongeluk kan veroorzaken als de bestuurder het niet goed waarneemt voordat hij met hoge snelheid een bocht neemt!
Mensen met kleurstoornissen hebben ook moeite met het lezen van kaarten omdat veel borden niet duidelijk gelabeld zijn met de bijbehorende kleuren, zodat bestuurders weten welk routenummer of afritnummer ze moeten nemen zonder vooraf visuele aanwijzingen te hebben (bron). Dit betekent dat het langer duurt dan normaal als je ergens nieuw naartoe reist zonder hulp van iemand anders omdat er niet veel visuele begeleiding onderweg is - het is bijna onmogelijk zonder hulp van iemand anders die weet wat hij doet (en hopelijk niet verdwaalt!).
Een andere moeilijkheid voor vrouwelijke patiënten is dat ze etiketten op voedingsmiddelen niet kunnen lezen, wat bijna volledig te wijten is aan hun onvermogen om verschillende kleuren te herkennen.
Moeite om aanwijzingen op te volgen
Je weet dat je kleurenblind bent als je partner je vraagt om hem/haar ergens naartoe te volgen en hij/zij altijd op je wacht op de plaats van bestemming. Dit gebeurt omdat wanneer we naar dingen kijken, onze hersenen ons informatie geven over wat het object is voordat we het zelfs maar zien. Als iemand me bijvoorbeeld zegt dat ik mijn sleutels van de tafel moet pakken, hoef ik ze niet eerst te zien omdat ik al weet waar mijn sleutels liggen. Maar als iemand zegt: "Raap je potlood op van mijn bureau", dan is dat voor mij niet zo gemakkelijk omdat ik niet precies weet waar op hun bureau hun potlood terechtkwam toen ze het lieten vallen (tenzij er maar één potlood is).
Laat in je leven een diagnose krijgen.
Als je denkt dat je kleurenblindheid hebt, begin dan met een bezoek aan je oogarts. Die kan een paar eenvoudige tests doen om vast te stellen of je kleurenblind bent of niet. Als hij of zij vermoedt dat je zicht niet is wat het zou moeten zijn, zal hij of zij waarschijnlijk een oogonderzoek aanbevelen bij een optometrist of oogarts die gespecialiseerd is in het behandelen van problemen en ziekten met het gezichtsvermogen.
Het is belangrijk om zo snel mogelijk een diagnose te krijgen, omdat vroegtijdige opsporing schade op lange termijn (zoals staar) kan voorkomen. Behandeling is ook belangrijk, maar het kan lastig zijn als je niet eens weet wat het probleem is!
De meest voorkomende test voor kleurenblindheid worden Ishihara's platen genoemd. Dit zijn kaarten met genummerde cirkels in verschillende kleuren. Elke cirkel bevat een getal of symbool dat alleen kan worden gezien als je een normaal gezichtsvermogen hebt; mensen met kleurenblindheid kunnen andere getallen zien.
Als je op geen enkel bord cijfers kunt zien, betekent dit dat je kleurenblindheid niet gerelateerd is aan dat specifieke deel van het oog. Als slechts enkele borden leesbaar zijn, heb je misschien een erfelijke vorm van kleurenblindheid.
Moeilijk uit te leggen aan kinderen
Als kleurenblinde vrouw vind je het misschien moeilijk om aan je kinderen uit te leggen wat het betekent om kleurenblind te zijn. Ze zullen je waarschijnlijk steeds weer dezelfde vragen stellen:
- Waarom kun je geen kleuren zien?
- Waarom hebben we zoveel speelgoed?
- Waarom zijn regenbogen mooi?
- Waarom zijn bloemen zo mooi?
Je eenzaam voelen in een kleurrijke wereld.
Het leven van een kleurenblinde kan eenzaam zijn, ook al heeft hij of zij mensen om zich heen die bereid zijn om hem of haar door de dagelijkse taken heen te helpen. Ze kunnen zich misschien niet vrij uiten zonder bang te zijn verkeerd begrepen of gehoord te worden.
Ze kunnen het ook moeilijk vinden om te communiceren met mensen om hen heen omdat ze extra moeite moeten doen om te communiceren in verschillende vormen, zoals sms'jes en e-mails. Het onvermogen om regenbogen te zien kan ook verdriet veroorzaken, evenals frustratie over jezelf dat je niet kunt genieten van zulke mooie uitzichten zoals iedereen elke dag moeiteloos lijkt te kunnen!
Kleurenblinde vrouwen hebben moeite om zich uit te drukken en te communiceren met de mensen om hen heen.
Kleurenblinde vrouwen hebben moeite om zich uit te drukken en te communiceren met de mensen om hen heen.
Je bent misschien kleurenblind, maar dat betekent niet dat je onzichtbaar bent. Vergeet niet dat het niet jouw schuld is dat je sommige kleuren niet kunt zien!
Vrouwen hebben meer kans op rood-groen kleurenblindheid dan mannen vanwege hun twee X-chromosomen. Als je als vrouw kleurenblind bent en moeite hebt met het passen van kleding of het duidelijk zien van verkeerslichten, dan zijn hier wat tips om effectief te communiceren:
Conclusie
Er zijn veel kleuren in deze wereld en het is geen verrassing dat kleurenblinde vrouwen het moeilijk vinden om zich uit te drukken. Zelfs de meest creatieve onder ons kunnen het gevoel hebben dat ze beperkt worden door hun aandoening omdat ze niet alle kleuren om zich heen kunnen zien. Maar wij geloven dat iedereen een kans verdient om gehoord te worden - en als je je kunt herkennen in een van deze tekenen, hopen we dat dit artikel je heeft geholpen om jezelf beter te begrijpen! Ga nu de wereld in en laat iedereen zien wat jou uniek maakt
